Syczyn

Syczyn, parafia Niepokalanego Serca NMP
23 lipca 2005 r.
Homilia - bp Mieczysław Cisło

     Tak Bóg umiłował świat, że dał swojego Syna..., a kiedy nadeszła pełnia czasu Bóg zesłał Syna zrodzonego z Niewiasty... tak nam dzisiejsze słowo Boże przypomniało tę prawdę naszej wiary, ze Bóg wierny jest człowiekowi i nie pozostawił go samego, kiedy człowiek się od Boga odwrócił... Kiedy kroczył po manowcach dziejów swoich, także swojego osobistego życia moralnego. Bóg czuwał i czekał. Kiedy człowiek tęsknił za Bogiem, kiedy wołał w nocy wielkiego historycznego Adwentu, Bóg wysłuchał modlitwy ludzkości i zesłał swojego Syna.
I Słońce Sprawiedliwości, Jezus Chrystus, Zbawiciel Świata został poprzedzony przez Jutrzenkę, zwiastującą przyjście Boga do człowieka, przez Maryję. Tak spodobało się Bogu, żeby spośród ludzi wybrać Naczynie Wybrane dla swojego Syna, Jezusa Chrystusa. I została uprzedzającą łaską odkupienia wybrana Maryja spośród niewiast świata, żeby była Matką Słowa Wcielonego. Ale nie wystarczyło, że została wybrana. W wolności człowieka musiała odpowiedzieć
swoje „Tak” Bogu, bo On nikogo nie zmusza...
     Tak, jak w naszym życiu: Bóg czeka na naszą odpowiedź, dając nam niejeden znak swojej obecności, swojego działania, swojego czekania... Kiedy patrzymy teraz na przyrodę...Może zobojętnieliście na piękno waszej przyrody, waszych zagajników i lasów, pól najpierw zielonych od wiosny, kwitnących złocieniem rzepaków a teraz już pól, pokrywających się złotem dojrzewającego zboża, czekającego pod żniwo. To kiedyś poeta, patrząc na piękno przyrody wołał:

„Ta jedna licha drzewina - nie trzeba dębów tysięcy
Z szeptem się ku mnie przechyla: jest Bóg i czegóż ci więcej...”(J. Kasprowicz)

     I wystarczą prawe oczy, prawe serce, światły umysł, żeby dostrzegać znaki Boga
pośród naszego życia. A kiedy popatrzymy na tajemnicę życia ludzkiego, tego poczynającego się, tego, które jest owocem miłości... Kiedy patrzymy na tajemnicę oczu dziecka i serce miłującego człowieka, to jeszcze dodalibyśmy niejedna strofę do tej poezji naszego wieszcza narodowego.
     Kiedy patrzymy na dzieje ludzkie, na zbiorowość ludzką, w której przeplata się zło i dobro, to myślimy znów o tej prawdzie, która kiedyś Bóg postawił wobec narodu wybranego: Stawiam przed tobą drogę życia i drogę śmierci..., drogę przykazań i drogę negacji tych przykazań. Wybieraj! Jeżeli wybierzesz drogę przykazań, będziesz żył. A jeżeli pogardzisz przykazaniami czeka cię śmierć.
Naród wybrany doświadczał takiego losu. Kiedy był wierny jedynemu Bogu, kiedy respektował Boże przykazania, także te z Dekalogu, które naród wybrany otrzymał na Górze Synaj przez Mojżesza, dobrze mu się wiodło. Był to naród zdyscyplinowany, pracowity, bogobojny, solidarny ze sobą, pomagający biednym potrzebującym. Ale kiedy naród podeptał prawa Boże, kiedy oddawał cześć bożkom
pogańskim i odwrócił się od wiary w Jedynego Boga, popadał w niewolę(...) I wtedy
doświadczał ten naród, że rzeczywiście, kiedy był wierny Bogu, był mocny i silny, kiedy szedł swoimi drogami wtedy popadał w niewolę.
     A czy nie było tak w naszej historii? Pamiętamy świetne dzieje naszego Narodu Obojga Królestw, potęgi Polski. Ale pamiętamy później czasy rozpasania moralnego, jak mówimy, za czasów saskich: deptania godności prostego człowieka, feudalizmu, prywaty magnaterii, zamknięcia się na swoje sprawy szlachty. I wtedy solidarność Narodu słabła i padaliśmy ofiarą silniejszych państw. Tak było w czasie rozbiorów, naszej niewoli, która trwała 123 lata. I my jesteśmy, jako potomkowie tamtych pokoleń, świadomi tego, że kiedy naród odwraca się od Bożych przykazań, kiedy górę bierze kultura śmierci i kultura egoizmu..., wtedy słabnie naród... Jest prywata, jest egoizm, kłamstwo, oszustwo, korupcja, jest kradzież...Jest podeptanie godności człowieka od poczęcia aż do jego śmierci. Tak było w ostatnich dziesięcioleciach...Nadchodzi miesiąc sierpień. A któryż to miesiąc nie jest
pamiątką dramatów czy tragedii naszego Narodu... A dzisiaj uświadamiamy sobie, że stoimy obok nowych wyzwań, które są niesione przez różne wpływy: czy to Unii Europejskiej, czy globalizmu, światowego kapitału, nauki, także kultury, która niszczy inne, słabsze kultury, jeśli nie potrafią się
obronić...stoimy wobec takich zagrożeń(...).
     Dzisiaj jest przed nami obraz Matki Boskiej Jasnogórskiej, któremu nie było dane być podczas nawiedzenia przez Maryję 33 lata temu w waszej parafii. Parafia Syczyn przeżyła nawiedzenie Matki Bożej Jasnogórskiej w 1972 roku... tego Obrazu, który był aresztowany... Czy ten Obraz mógł przynieść komukolwiek szkodę? Narodowi czy państwu? On jest wołaniem o wierność Bogu poprzez wierność przykazaniom Bożym. Maryja ustawicznie woła, żebyśmy byli posłuszni Jej Synowi, jak słyszeliśmy dzisiaj w Ewangelii: „Czyńcie wszystko, cokolwiek wam powie...” Tak jak wołała w Kanie Galilejskiej, tak woła ciągle i do nas, przywołując nasze sumienie do wierności Bogu, do wierności przykazaniom Bożym. I tym, które się odnoszą do Boga: Nie będziesz miał bogów cudzych przede Mną, żadnych demonów, idoli i bożków...Jam jest Pan Bóg Twój! Pamiętaj, abyś dzień święty święcił!
Może potrzebny jest dzisiaj rachunek sumienia: czy przychodzimy w niedzielę, żeby oddać cześć Bogu i uczestniczyć w Eucharystii, z godnie z poleceniem Pana Jezusa...
     I te przykazania, które odnoszą się do człowieka, tak bardzo ważne dla naszego ładu moralnego w społeczeństwie: czcij ojca swego i matkę swoją. Potrzeba dzisiaj tej miłości rodzinnej: miłości dzieci do rodziców, zwłaszcza tych starych, opuszczonych, którzy całe życie wyterali się dla dobra swoich dzieci, przygotowując im przyszłość. A dzisiaj pozostają w zapomnieniu, w niedołęstwie, samotności i opuszczeniu. Potrzebny jest rachunek sumienia...I te następne przykazania: Nie zabijaj!, Nie cudzołóż!, Nie kradnij!, Nie mów fałszywego świadectwa..., Nie pożądaj...
Dzisiaj stoimy przed zagrożeniem rozmycia tych przykazań, kiedy już nie ideologia marksistowska czy bolszewicka podważa sens tych przykazań, ale w wolności pojawiają się nowi, samozwańczy ideolodzy czy filozofowie, którzy chcą narzucić laicyzm, odrzucenie Bożych przykazań, budowanie życia społecznego na filozofii bez Boga i wbrew Bogu. Jak byliśmy wczoraj świadkami tego, co działo się w Parlamencie naszym, kiedy wybierano rzecznika praw obywatelskich.
     Środki przekazu podały wczoraj a dzisiaj prasa to potwierdza, że godny urzędu profesor prawa najpierw został zaakceptowany przez Sejm. Natomiast w Senacie, który jest zdominowany przez lewicę postkomunistyczną, był on przepytywany ze swoich poglądów. Zapytano go najpierw, jaki jest jego stosunek do życia poczętego. A on odpowiadał, że Konstytucja RP broni życia. Życie od poczęcia do naturalnej śmierci powinno być strzeżone w naszej Ojczyźnie, bo takie jest prawo. Później pytano go, jaki jest jego stosunek do związków partnerskich, czy mogą
adoptować dzieci. Powiedział, że nie ma społecznego przyzwolenia w naszym państwie i społeczeństwie na taka praktykę. Inne pytania dotyczyły wielu jeszcze innych kwestii społecznych. I po wysłuchaniu tego człowieka, zdecydowanie odrzucono jego kandydaturę. Nie pasowała do laickiej, można powiedzieć „bolszewickiej” wizji społeczeństwa. To Ojciec
Święty przestrzegał, kiedy był w naszym Parlamencie, że demokracja, która jest wspaniałym systemem życia społeczeństw, jeżeli będzie pozbawiona wartości najwyższych, tych uniwersalnych, to grozi nowym totalitaryzmem. I jesteśmy świadkami, że ta pozostałość systemu totalitarnego jeszcze funkcjonuje w duszach wielu Polaków. W imię już nie oręża zbrojnego, czołgów i rakiet obcego mocarstwa, ale w imię nowej, laickiej filozofii.
-To są nasze wyzwania, przed którymi stoimy. I czy obronimy wiarę? Czy obronimy
ten ethos Polski, czy obronimy cywilizację życia na polskiej ziemi?(...)

Oprac. Grzegorz Jacek Pelica
Biuro Prasowe Peregrynacji